Postać PITAGORAS biografia

Kim był PITAGORAS co zrobił: 5 7 0 / 5 8 0 ? - 5 0 0 / 4 9 7 ? przed naszą erą Ten grecki filozof pochodził z wyspy Samos na Morzu Egejskim. Był najprawdopodobniej synem kupca, a pierwsze edukacji pobierał u filozofa Pherkydesa z Syros. Większą część życia spędził jednak w koloniach greckich na południu Półwyspu Apenińskiego i na Sycylii. W młodości miał podróżować po Babilonii i Egipcie, gdzie zapoznawał się z wiedzą matematyczną ludów tam zamieszkujących, lecz aktualnie regularnie i ta wiadomość, jak sporo innych dotyczących życia Pitagorasa, jest podawana w niepewność. W 554 r. przed naszą erą , na 48 olimpiadzie miał brać udział w zawodach bokserskich, które zakończył zwycięstwem i uzyskaniem lauru olimpijskiego. Po podróżach wrócił na rodzinną wyspę Samos, lecz musiał wkrótce, w 538 r. przed naszą erą , opuścić ją z powodów politycznych. Znalazł się gdyż w gronie opozycjonistów sprzeciwiających się władzy miejscowego tyrana Polikratesa. Wtedy na stałe wyjechał do Italii. Najwcześniej w 532, a najpóźniej w 529 r. przed naszą erą osiadł w greckiej kolonii w Krotonie (w obecnej Kalabrii). Tam stworzył rodzaj związku o charakterze religijno-naukowym, pod swoim przywództwem. Panowała w nim ścisła dyscyplina, wierność członków względem siebie i prowadzenie życia na sposób prawie zakonny, wg ustalonych poprzez mistrza reguł. W 510 r. przed naszą erą obywatele Krotonu znaleźli się w konflikcie z inną kolonią grecką - Sybaris. Pod wpływem namów Pitagorasa, radzącego zachować nieprzejednaną postawę, Kroton odniósł zwycięstwo i zniszczył wrogie miasto. To zaangażowanie polityczne ostatecznie jednak zakończyło się dla filozofa fatalnie. Zamieszany od tej pory w ciągłe walki polityczne, musiał ostatecznie uchodzić z Krotonu i osiadł pod koniec życia w Metaponcie, gdzie zmarł, a jego uczniowie najprawdopodobniej padli ofiarą rozruchów. Szczegóły biografii Pitagorasa nie są, niestety, dobrze znane. Niektórzy naukowcy kwestionują nawet historyczność tej postaci. Ponadto po zgonu filozofa jego życie obrosło różnymi legendami i anegdotycznymi opowieściami przekazanymi poprzez grono jego uczniów i zwolenników, zwanych od tej pory pitagorejczykami. Należała do nich np. wiadomość o jakoby przestrzeganej ściśle regule "pitagorejskiego milczenia", wedle której każdy nowy członek ekipy nie miał prawa głosu, mógł tylko słuchać nauk mistrza. Wydaje się, iż kluczowym elementem nauczania Pitagorasa było przeświadczenie, że istotą rzeczywistości są liczby i reguły matematyczne rządzące wszechświatem (harmonia sfer). To poprowadziło go do matematycznego ujęcia interwałów w muzyce. Liczbom przypisywał szczególne, symboliczne znaczenie. Np. liczba 1 oznaczała pkt., 6 - życie, 8 - miłość. Liczba 10 miała być doskonała, gdyż odnosiła się do 10 głównych znanych Pitagorasowi ciał niebieskich. Ze stosunków liczbowych wywodziło się przekonanie pitagorejczyków o matematycznej harmonii świata. W swoich poglądach ontologicznych uznawał istnienie wędrówki dusz i jako pierwszy z filozofów greckich głosił dwoistość i rozdzielność istoty ludzkiej i duszy. Ta druga w swej drodze wymagała rytualnego oczyszczenia. Jednak dzisiaj Pitagoras w najwyższym stopniu znany jest z przypisywanego mu podstawowego w planimetrii twierdzenia (naprawdę znanego i wykorzystywanego już przedtem, w Babilonii i Egipcie), którego treść poznają wszyscy uczniowie w pierwszych latach edukacji matematyki: "W dowolnym trójkącie prostokątnym suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej tego trójkąta". (RK)