Co znaczy BENISŁAWSKA KONSTANCJA (1747-1806):
Pochodziła ze spolonizowanej szlachty inflanckiej, a szerszemu kręgowi czytelników znana jest jako autorka trzyczęściowego zbioru Pieśni sobie śpiewane (1776). Najnowsze badania wskazują, Iż przedtem wydała w Wilnie jeszcze jedno, obszerne dzieło o charakterze religijnym: Nabożeństwo ku największej chwale Boga w Trójcy Świętej jedynego i Matki Boskiej, tudzież świętych Patronów i Patronek [...] (1771). Z przekazów rodzinnych wynika, Iż była osobą wykształconą. Przygotowując poetycki zbiorek z 1776 r., twórczo nawiązała do rodzimej i obcej tradycji literackiej. Sięgnęła między innymi do mistycznych utworów św. Teresy z Avila, do Psałterza Dawidowego J. Kochanowskiego, do metafizycznej literaturze wczesnego baroku (M. Sępa Szarzyńskiego, S. Grabowieckiego) i liryki religijnej XVII w. Znała także twórczość pisarzy drugiej połowy XVIII w., między innymi religijno dewocyjne wiersze J.A. Załuskiego, utwory A. Naruszewicza i teksty innych autorów z kręgu "Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych", o czym świadczą pewne cechy warsztatowe jej poetyckich modlitw. Wiersze Benisławskiej dowodzą ponadto dobrej znajomości tradycji retorycznej (oratorskiej i epigramatycznej) i pism św. Augustyna i Ojców Kościoła.
Pieśni sobie śpiewane łączą cechy liryki metafizycznej, medytacyjnej i mistycznej z wzorcami barokowego elogium i właściwym dla niego zaskakującym typem obrazowania. Religijny zbiorek ma charakter poetyckiego modlitewnika, który wyrósł z zapotrzebowań życia religijnego i duchowego prowincjonalnej społeczności mieszkającej na dalekich, północno wschodnich kresach Rzeczypospolitej, a jednocześnie odpowiadało literackim upodobaniom autorki, silnie zakorzenionym w religijnej i dewocyjnej twórczości późnego baroku. Dwie początkowe księgi to poetyckie rozwinięcia wersetów z Modlitwy Pańskiej i Pozdrowienia Anielskiego, a trzecia zawiera utwory religijne na inne okoliczności i okazje. Benisławska podejmuje w tekstach próby refleksji o Bogu, o człowieku i ich wzajemnych stosunkach. Wezwaniem do modlitwy, w okresie której można otworzyć się na łaskę Boga i oddać mu cześć, autorka Pieśni sobie śpiewanych objęła cały świat, mieszkańców nieba i ziemi. Naukowcy podkreślają niezwykłą sprawność językową i stylistyczną Benisławskiej. Mimo sięgania po drastyczne, ekspresywne, niezbyt "gładkie" słownictwo, język utworów jest jasny i logiczny. Liczne dysonanse, kontrasty i paradoksy przybliżają sferę doznań duchowych, a zarazem sugerują niemożność ujęcia przedmiotu tej liryki w łatwe formuły. Autorka zbioru zatapia się w modlitwie przyjmującej formę osobistego wyznania, medytacyjnej refleksji, opisu doznań i rozważania tajemnic wiary. Odrzuca "grzecholubny świat", podszepty szatana kusiciela i wszystko to, co w człowieku zmysłowe, co popycha do grzechu, a tym samym oddala od Boga i pozbawia możliwości chwalenia Najwyższego. Następne utwory stanowią poetycki zapis zmagań, jakie człowiek prowadzi w sferze wewnętrznej z samym sobą i upostaciowanym złem. Staje przed Bogiem w bezgranicznej pokorze, z świadomością własnej grzeszności. Jedynym wyjściem, jak wskazuje pisarka, jest zdanie się na wolę, łaskę i miłosierdzie wszechmocnego Boga. Dramatyzm religijnej świadomości wpisanej w poetycki cykl nie łączy się, jak u innych pisarzy drugiej połowy XVIII w., z poszukiwaniem socjalnych i moralnych uzasadnień dla religii, ale wynika z uzmysłowienia sobie niedoskonałości natury człowieka, a jednocześnie jego powołania w perspektywie Zbawienia.
(Bożena Mazurkowa)
Pieśni sobie śpiewane łączą cechy liryki metafizycznej, medytacyjnej i mistycznej z wzorcami barokowego elogium i właściwym dla niego zaskakującym typem obrazowania. Religijny zbiorek ma charakter poetyckiego modlitewnika, który wyrósł z zapotrzebowań życia religijnego i duchowego prowincjonalnej społeczności mieszkającej na dalekich, północno wschodnich kresach Rzeczypospolitej, a jednocześnie odpowiadało literackim upodobaniom autorki, silnie zakorzenionym w religijnej i dewocyjnej twórczości późnego baroku. Dwie początkowe księgi to poetyckie rozwinięcia wersetów z Modlitwy Pańskiej i Pozdrowienia Anielskiego, a trzecia zawiera utwory religijne na inne okoliczności i okazje. Benisławska podejmuje w tekstach próby refleksji o Bogu, o człowieku i ich wzajemnych stosunkach. Wezwaniem do modlitwy, w okresie której można otworzyć się na łaskę Boga i oddać mu cześć, autorka Pieśni sobie śpiewanych objęła cały świat, mieszkańców nieba i ziemi. Naukowcy podkreślają niezwykłą sprawność językową i stylistyczną Benisławskiej. Mimo sięgania po drastyczne, ekspresywne, niezbyt "gładkie" słownictwo, język utworów jest jasny i logiczny. Liczne dysonanse, kontrasty i paradoksy przybliżają sferę doznań duchowych, a zarazem sugerują niemożność ujęcia przedmiotu tej liryki w łatwe formuły. Autorka zbioru zatapia się w modlitwie przyjmującej formę osobistego wyznania, medytacyjnej refleksji, opisu doznań i rozważania tajemnic wiary. Odrzuca "grzecholubny świat", podszepty szatana kusiciela i wszystko to, co w człowieku zmysłowe, co popycha do grzechu, a tym samym oddala od Boga i pozbawia możliwości chwalenia Najwyższego. Następne utwory stanowią poetycki zapis zmagań, jakie człowiek prowadzi w sferze wewnętrznej z samym sobą i upostaciowanym złem. Staje przed Bogiem w bezgranicznej pokorze, z świadomością własnej grzeszności. Jedynym wyjściem, jak wskazuje pisarka, jest zdanie się na wolę, łaskę i miłosierdzie wszechmocnego Boga. Dramatyzm religijnej świadomości wpisanej w poetycki cykl nie łączy się, jak u innych pisarzy drugiej połowy XVIII w., z poszukiwaniem socjalnych i moralnych uzasadnień dla religii, ale wynika z uzmysłowienia sobie niedoskonałości natury człowieka, a jednocześnie jego powołania w perspektywie Zbawienia.
(Bożena Mazurkowa)
- Co znaczy BRODZIŃSKI KAZIMIERZ (1791-1835):
- Porównanie sielankopisarzem i teoretykiem literaturze tworzącym w pierwszych dziesięcioleciach XIX w. Na początkach jego twórczości znamię odcisnął epizod wojenny. W 1809 r. wstąpił do wojska polskiego; służbę benisławska konstancja (1747-1806) co znaczy.
- Krzyżówka BENIOWSKI. POEMA:
- Dlaczego Słowackiego, pisany w latach 1840-1846; poemat dygresyjny wydany jedynie w ułamku (pieśni I-V) w Lipsku 1841 r., stał się ważnym elementem ideowego sporu Słowackiego z Mickiewiczem. O ile w części benisławska konstancja (1747-1806) krzyżówka.
- Co to jest BALLADA:
- Jak lepiej średniowieczne prowansalskie ludowe pieśni taneczne, którym potem zaczęto nadawać kształt zgodny z wymaganiami wysokiej kultury literackiej. Jednak począwszy od XVI-XVII w. tym terminem ustala się benisławska konstancja (1747-1806) co to jest.
- Słownik BÓG W LITERATURZE:
- Kiedy w ogóle przyjmowało religijny światopogląd, widziało w Bogu jedynie gwarancję niezmiennego porządku świata, jego prawodawcę i strażnika. Romantyzm, wątpiący w stały ład w przyrodzie, społeczeństwie i benisławska konstancja (1747-1806) słownik.
- Czym jest BOHOMOLEC FRANCISZEK (1720-1784):
- Od czego zależy Witebska na Białorusi komediopisarz, tłumacz, dziennikarz i wydawca odegrał istotną rolę w odnowie kultury literackiej wczesnej etapy klasycyzmu. Mając 17 lat, wstąpił do zakonu jezuitów. Po benisławska konstancja (1747-1806) czym jest.
Czym jest benisławska konstancja (1747-1806) znaczenie w Motywy literatura B .
