Postać ARCHIMEDES biografia

Kim był ARCHIMEDES co zrobił: 2 8 7 - 2 1 2 przed naszą erą Był filozofem epoki hellenistycznej, który Urodził się w kolonii greckiej na Sycylii - Syrakuzach. W młodości udał się na początku na studia do egip-skiej Aleksandrii, gdzie od czasów Ptolemeusza I Sotera mieściło się centrum badań naukowych, a w pierwszej kolejności olbrzymia Biblioteka Aleksandryjska, gromadząca całą spuściznę naukową starożytnej Grecji. Po powrocie na Sycylię znalazł się na dworze tamtejszego króla Hierona II. Błyskawicznie stał się znany z racji na wyjątkową zdolność dokonywania odkryć i wynalazków, a również zmyślne konstruowanie na ich podstawie użytecznych urządzeń technicznych. To on zbudował pompę ślimakową, wykorzystywaną do spiętrzania wody, opracował plan planetarium i stworzył pierwszy globus. Dzisiaj Archimedes jest znany w pierwszej kolejności ze swoich odkryć teoretycznych z fizyki i matematyki. Jego imieniem nazwano twierdzenie, które pozwala na proste obliczanie objętości ciał stałych. Rozwiązanie tego zagadnienia powiązane jest z jedną z licznych otaczających Archimedesa anegdot. Odkrycie tego prawa miało nastąpić wskutek zadania, jakie dostał od Hierona. Złotnik króla przygotował na zlecenie władcy koronę, lecz Hieron podejrzewał oszustwo i użycie do złotej korony zbyt dużej ilości srebra. Pewnego razu Archimedes w trakcie kąpieli w wannie wpadł na pomysł obliczenia objętości ciała przez zmierzenie wypartej wody po jego zanurzeniu. Wyskoczył z kąpieli, krzycząc: Heureka! (Znalazłem!), jednak w ogóle nie zwrócił uwagi, iż biegnie ulicami Syrakuz całkowicie... nagi. Największe osiągnięcia miał Archimedes w matematyce. Wykorzystywał już nie wszystkie przedmioty rachunku różniczkowego, którego znane dzisiaj zasady opracował dopiero w XVII w. Newton. Potrafił operować ogromnymi liczbami, mimo iż jak wszyscy Grecy nie używał zera. Na tej podstawie próbował obliczyć, ile ziaren piasku potrzeba, aby wypełnić wszechświat. Sprecyzował również wartość ? potrzebną do obliczenia powierzchni i obwodu koła, ustalając ją dokładnie w przedziale 3 i - 3 i .Dramatyczny kres życiu Archimedesa przyniósł konflikt, jaki rozgorzał między jego rodzinnym miastem a Rzy-mem, walczącym w trakcie tak zwany II wojny punickiej z Kartaginą. Sprzymierzone z Hannibalem potężne greckie Syraku-zy zostały oblężone poprzez armię konsula rzymskiego, Klaudiusza Marcellusa, dysponującego aż trzema legionami i galerami. Kluczowym przeciwnikiem Rzymian okazały się jednak nie tyle potężne mury miasta i greccy obrońcy, ile wiedza i talent Archimedesa. Poprzez cały moment oblężenia, wykorzystując własną wiedzę, budował nadzwyczaj skuteczne machiny wojenne. Były to różnej wielkości miotacze pocisków kamiennych. Ogromnymi miotano olbrzymie głazy, z kolei z bliska atakowano mniejszymi, lecz za to bardzo celnie strzelającymi miotaczami. W samych murach twierdzy zrobiono otwory, z których strzelali do Rzymian greccy łucznicy. W najwyższym stopniu napastnicy obawiali się skonstruowanych poprzez Archimedesa machin w formie olbrzymich drągów, lub zanurzających galery rzymskie, lub podnoszących je wysoko w uścisku żelaznych kleszczy, a w dalszym ciągu zanurzających z powrotem pionowo do wody, później zaś obracających je na linach i roztrzaskujących o skałę. Dopiero prawie dwuletnia blokada miasta, głód i zaraza, a nareszcie zdrada jednego z dowódców umożliwiły Rzymianom wdarcie się do fortecy w 212 r. przed naszą erą Wg przekazu, kiedy legiony rzymskie wdarły się do Syrakuz, Archimedes właśnie rozwiązywał ko-lejny problem matematyczny i ryso-wał na piasku znane tylko sobie geometryczne figury. "Nie psuj moich kół" - krzyknął do podchodzącego legio-nisty, chcącego zaprowadzić go do Marcellusa. Rozwścieczony żołnierz pchnął śmiertelnie 75-letniego starca włócznią. Rzymski konsul miał ponoć bardzo żałować, iż nie dane mu było poznać swego najgroźniejszego przeciwnika.(RK)