Co znaczy KNIA ¬NIN FRANCISZEK DIONIZY (1750-1807):
Był jednym z najwybitniejszych artystów drugiej połowy XVIII w. - pisarzem, dramaturgiem i tłumaczem. Jego majątek ewoluował od tendencji barokowo rokokowych, poprzez sentymentalne, aż do ujęć bliskich zjawiskom preromantycznym, "nie opuszczając nigdy podstawowego traktu, jakim był klasycyzm antyczny i renesansowy" (A.K. Guzek). W młodym wieku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Po studiach w słuckich i nieświeskich szkołach jezuickich podjął pracę nauczycielską w warszawskim kolegium (1770). Po kasacie zakonu jezuitów znalazł oparcie w rodzinie Czartoryskich. Po krótkim okresie pracy w Bibliotece Załuskich (1781-1783) przeniósł się z dworem opiekunów do Puław, gdzie spędził następne dziesięć lat, pełniąc funkcję sekretarza księcia Adama Kazimierza, nadwornego poety i wychowawcy i nauczyciela książęcych dzieci. W 1793 r. na krótko wyjechał z całym dworem do Sieniawy w zaborze austriackim. Gdy powrócił do zdewastowanych Puław, wyraźnie zdradzał już symptomy obłędu, a w 1796 r. szaleństwo uniemożliwiło mu dalszą pracę pisarską. Od 1800 r. aż do Zgonu przebywał pod opieką F. Zabłockiego - swego przyjaciela i proboszcza w Końskowoli. Legenda literacka utrwaliła dramatyczne rysy jego wizerunku.
Pisarski majątek Kniaźnina zaskakuje różnorodnością tematyki i analizowanych odczuć, wielostronnością propozycji w dziedzinie modelowania języka poetyckiego i bogactwem ujęć stylistycznych. Pozostawał pod mocnym wpływem antyku (przekłady i parafrazy tekstów Katullusa, Horacego, Anakreonta), muzy czarnoleskiej (między innymi przełożył na łacinę Treny i Muzę Kochanowskiego) i kunsztownej literaturze barokowej. Debiutował udanymi przekładami z Claudiana (1772); tłumaczył wiersze do monumentalnej edycji Pieśni wszystkich Horacjusza przekładania różnych (1773-1775); współpracował z "Zabawami Przyjemnymi i Pożytecznymi". Pisał narracyjne bajki inspirowane wzorcami La Fontaine´a (Bajki, 1776). W pełni oryginalne oblicze młodego artysty ujawniły Erotyki (1779), uznawane za najwybitniejsze osiągnięcie anakreontycznego nurtu rokoka. Walorami zbioru są: mistrzostwo warsztatowe, pomysłowość w operowaniu motywami miłosnymi i realiami mitologicznymi i konwencjami barokowego erotyku. Oprócz urokliwych wierszy nacechowanych optymizmem, radością życia i humorem (między innymi Do wąsów, Tryumf miłości) znalazła się tu ekipa wierszy refleksyjnych, poddających analizie indywidualne przeżycia, doznania i emocje (między innymi Melancholia, Dolegliwość, Życie moje, Samotność, Filozof z biedy). Liryka sentymentalna dominowała już w Wierszach (1783), zawierających dwa cykle: Krotofile i miłostki i Żale Orfeusza nad Eurydyką. Dojrzałe oblicze sentymentalnego artysty ujawniła zbiorowa edycja Literaturze (t. 1-3, 1787-1788).
Kniaźnin sięgał po tradycyjne gatunki literackie (erotyk, sielanka, oda, anakreontyk) albo proponował oryginalne rozwiązania twórcze, między innymi liryzację ody. Pisał sztuki dla dworskiego teatru w Puławach (między innymi Matka Spartanka, Cyganie, Trzy gody, Marynki /i/i/i/i/ii Zosiny). W liryce łączącej wątki patriotyczne z religijnymi żywo reagował na zmiany zachodzące w państwie na przełomie lat 80. i 90. Nawoływał obradujące stany do pojednania i mądrego podejmowania decyzji (Do zgody. Na sejm 1788). Osobistym ciosem była dla niego targowica i klęska w wojnie polsko rosyjskiej 1792 r. Późną lirykę zdominowały motywy o wydźwięku tragicznym, będące wyrazem przeczuć nieuchronnego upadku państwa. Głosił także bliskie mesjanizmowi przekonanie, że boska Opatrzność ma w szczególnej pieczy polski naród i jednakże boleśnie go doświadcza, pomoże odzyskać utraconą wolność. Tego typu wątki Kniaźnin wprowadził do utworów napisanych w momencie insurekcji kościuszkowskiej (Do Tadeusza Kościuszki, Na rewolucję 1794). W końcowej fazie pracy pisarskiej częściej podejmował w liryce religijnej dramatyczne próby nawiązania osobistego kontaktu z Bogiem. Wtedy także ponownie zagłębił się w pracę przekładową, tłumacząc teksty Horacego, Anakreonta i Pieśni Osjana Macphersona.
(Bożena Mazurkowa)
Zobacz także: MATKA SPARTANKA, OKOLICZNOŚCIOWA Literatura POLITYCZNA, ROKOKO, SENTYMENTALIZM
Pisarski majątek Kniaźnina zaskakuje różnorodnością tematyki i analizowanych odczuć, wielostronnością propozycji w dziedzinie modelowania języka poetyckiego i bogactwem ujęć stylistycznych. Pozostawał pod mocnym wpływem antyku (przekłady i parafrazy tekstów Katullusa, Horacego, Anakreonta), muzy czarnoleskiej (między innymi przełożył na łacinę Treny i Muzę Kochanowskiego) i kunsztownej literaturze barokowej. Debiutował udanymi przekładami z Claudiana (1772); tłumaczył wiersze do monumentalnej edycji Pieśni wszystkich Horacjusza przekładania różnych (1773-1775); współpracował z "Zabawami Przyjemnymi i Pożytecznymi". Pisał narracyjne bajki inspirowane wzorcami La Fontaine´a (Bajki, 1776). W pełni oryginalne oblicze młodego artysty ujawniły Erotyki (1779), uznawane za najwybitniejsze osiągnięcie anakreontycznego nurtu rokoka. Walorami zbioru są: mistrzostwo warsztatowe, pomysłowość w operowaniu motywami miłosnymi i realiami mitologicznymi i konwencjami barokowego erotyku. Oprócz urokliwych wierszy nacechowanych optymizmem, radością życia i humorem (między innymi Do wąsów, Tryumf miłości) znalazła się tu ekipa wierszy refleksyjnych, poddających analizie indywidualne przeżycia, doznania i emocje (między innymi Melancholia, Dolegliwość, Życie moje, Samotność, Filozof z biedy). Liryka sentymentalna dominowała już w Wierszach (1783), zawierających dwa cykle: Krotofile i miłostki i Żale Orfeusza nad Eurydyką. Dojrzałe oblicze sentymentalnego artysty ujawniła zbiorowa edycja Literaturze (t. 1-3, 1787-1788).
Kniaźnin sięgał po tradycyjne gatunki literackie (erotyk, sielanka, oda, anakreontyk) albo proponował oryginalne rozwiązania twórcze, między innymi liryzację ody. Pisał sztuki dla dworskiego teatru w Puławach (między innymi Matka Spartanka, Cyganie, Trzy gody, Marynki /i/i/i/i/ii Zosiny). W liryce łączącej wątki patriotyczne z religijnymi żywo reagował na zmiany zachodzące w państwie na przełomie lat 80. i 90. Nawoływał obradujące stany do pojednania i mądrego podejmowania decyzji (Do zgody. Na sejm 1788). Osobistym ciosem była dla niego targowica i klęska w wojnie polsko rosyjskiej 1792 r. Późną lirykę zdominowały motywy o wydźwięku tragicznym, będące wyrazem przeczuć nieuchronnego upadku państwa. Głosił także bliskie mesjanizmowi przekonanie, że boska Opatrzność ma w szczególnej pieczy polski naród i jednakże boleśnie go doświadcza, pomoże odzyskać utraconą wolność. Tego typu wątki Kniaźnin wprowadził do utworów napisanych w momencie insurekcji kościuszkowskiej (Do Tadeusza Kościuszki, Na rewolucję 1794). W końcowej fazie pracy pisarskiej częściej podejmował w liryce religijnej dramatyczne próby nawiązania osobistego kontaktu z Bogiem. Wtedy także ponownie zagłębił się w pracę przekładową, tłumacząc teksty Horacego, Anakreonta i Pieśni Osjana Macphersona.
(Bożena Mazurkowa)
Zobacz także: MATKA SPARTANKA, OKOLICZNOŚCIOWA Literatura POLITYCZNA, ROKOKO, SENTYMENTALIZM
- Co znaczy KOLORYT LOKALNY:
- Porównanie się ukazywać w utworach koloryt lokalny miejsca, gdzie rozgrywała się akcja utworu. Świat przedstawiony miał oddawać charakterystyczne cechy danego regionu, wygląd jego krajobrazu, obyczajowość ludzi knia ¬nin franciszek dionizy (1750-1807) co znaczy.
- Krzyżówka KRONIKA POLSKA WINCENTEGO KADŁUBKA:
- Dlaczego czyli kilkadziesiąt lat po Gallu, trudu spisania dziejów Polski podjął się poeta rodzimego już pochodzenia, mistrz (mgr) Wincenty, nazwany poprzez potomnych Kadłubkiem (około 1150-1223). Kronika knia ¬nin franciszek dionizy (1750-1807) krzyżówka.
- Co to jest KARPIŃSKI FRANCISZEK (1741-1825):
- Jak lepiej teoretyk literaturze sentymentalizmu miał samorodny talent w pełni ukształtowany na Pokuciu, z dala od stołecznego ośrodka kulturalnego i literackiego. W swych wierszach łączył siłę uczuć z prostotą knia ¬nin franciszek dionizy (1750-1807) co to jest.
- Słownik KRYTYKA LITERACKA:
- Kiedy piśmiennictwa w momencie Młodej Polski spełniał ważne i różnorodne zadania. Towarzyszył rozwijającej się poezji, pogłębiając jej samoświadomość poprzez wskazywanie metafizycznych i duchowych wartości knia ¬nin franciszek dionizy (1750-1807) słownik.
- Czym jest KAZANIA SEJMOWE I ŻYWOTY ŚWIĘTYCH PIOTRA SKARGI:
- Od czego zależy urodził się w roku 1536 w Grójcu na Mazowszu, najprawdopodobniej w rodzinie szlacheckiej. Po ukończeniu studiów na Akademii Krakowskiej kierował szkołą parafialną w Warszawie, przebywał na dworach knia ¬nin franciszek dionizy (1750-1807) czym jest.
Czym jest knia ¬nin franciszek dionizy (1750-1807) znaczenie w Motywy literatura K .
