Co to znaczy cyganeria definicja.

Definicja CYGANERIA oznacza postać typową osiąga pod koniec XIX w. Cyganowanie romantyczne wynikało.

Czy przydatne?

Definicja CYGANERIA

Co znaczy CYGANERIA: Zdarzenie to pojawia się w życiu literackim romantycznej Europy, ale własną postać typową osiąga pod koniec XIX w. "Cyganowanie" romantyczne wynikało z chęci dobitnego zaznaczenia odrębnej pozycji twórców na nudnym i szarym społecznym tle, łączyło przedmioty obyczajowego i społecznego protestu z prowokacją i zabawą. Nieregularny, odbiegający od mieszczańskich norm tryb życia nie był jeszcze podyktowany egzystencjalną koniecznością, na przykład brakiem pieniędzy. Uczestnicy cyganerii opisywanej poprzez H. Murgera czy T. Gautiera akcentowali wysoką pozycję sztuki i niezwykłość swojego powołania - oryginalnością ubioru, zachowania, upodobaniem do gry i ekstrawagancji.
Następne pokolenia twórców cyganów odzwierciedlają dramatyczne rozejście się dróg zindustrializowanej cywilizacji europejskiej, która zadowala się masową, komercyjną kulturą - i sztuki wysokiej. Nie stanowi ona poszukiwanego towaru na rynku, z trudem zdobywa sobie mecenasów. Z tego powodu przypadek ekonomiczna twórcy, a co za tym idzie - jego pozycja socjalna gwałtownie się obniża. Cyganerie europejskie 2. połowy XIX w. nie wynikają z malowniczej pozy. Ogromni artyści tego czasu są prawdziwymi nędzarzami, lumpenproletariuszami, lokatorami nędznych hotelików i włóczęgami bez stałych dochodów. Znane biografie van Gogha (wspieranego poprzez brata marszanda), Gauguina (który porzucił intratne zajęcie maklera giełdowego i rodzinę dla malarstwa), Verlaine´a i Rimbauda (inspirujących się wzajemnie bezdomnych pisarzy) - przekonują, Iż kondycja twórcy staje się przedsięwzięciem ryzykownym i wymaga ofiar. Skupianie się ludzi sztuki w zamkniętych, ekskluzywnych kręgach ma teraz częściowo charakter obronny, eskapistyczny. Szokujący "filistrów" styl zachowań cyganerii - niedbały strój, nonszalancja w sposobie bycia, kawiarnia, tingel tangel albo kabaret jako stałe miejsce spotkań, pijaństwa, szokujące romanse, skandale, prowokacje, zakłady, samobójstwa - możemy odczytywać jako błyskotliwy odwet środowiska artystycznego na bezdusznej, tępej, niezdolnej do współczucia i pomocy "filisterii". Zamożni, syci, dobrze ubrani, potencjalni konsumenci sztuki otrzymują "gębę" prostaków, zasługujących na współczucie i bezlitosne wydrwienie. Pogardzani, lecz autorski nędzarze drapują się w szaty kapłanów ezoterycznego kultu sztuki albo w kolorowe kostiumy błaznów.
Punktem zbornym cyganerii jest kawiarnia twórców. W momencie Młodej Polski europejski czyn anektowania pewnych lokali gastronomicznych poprzez malarzy, literatów, muzyków przeszczepił na spokojny grunt Krakowa - Stanisław Przybyszewski. Niedawny charyzmatyczny lider berlińskiej "bohemy", przesiadującej w knajpie "Zum Schwarzen Ferkel", obiera sobie siedzibę na początku w lokalu Schmidta na rogu Szewskiej i Plant, potem osiada z gronem wielbicieli i satelitów w kawiarni "Teatralnej" (na ulicy Szpitalnej naprzeciwko teatru), którą "przechrzcił" na secesyjnego "Paona" (z wiersza M. Maeterlincka). Improwizacje malarzy, pisarzy, muzyków, tworzących ad hoc, dla siebie i przygodnych obserwatorów (por. rozdz. Malaria w I tomie Synów ziemi Przybyszewskiego; Znasz li ten państwo T. Boya Żeleńskiego) - w okolicy dyskusji filozoficznych, artystycznych, zakrapianych obficie alkoholem - były treścią owych tajemniczych, elitarnych zgromadzeń. Duch zabawy i swawoli, inteligentnej "zgrywy" był dla uczestników cyganerii tak antidotum na poważne troski powszedniego dnia, jak i namiastką prawdziwego, namaszczonego tworzenia. W naturalny sposób narodził się z tych zabaw - kabaret. W Krakowie najsłynniejszym kabaretem młodopolskim był "Zielony Balonik", działający w latach 1905-1912 w "Cukierni Lwowskiej" przy ulicy Floriańskiej, która przeszła do historii pod nazwą "Jamy Michalikowej". Scenka ta powstała z inicjatywy Jana Augusta Kisielewskiego. Bywalcami i współtwórcami "Zielonego Balonika" byli plastycy Karol Frycz, Kazimierz Sichulski, Jan Stanisławski, literaci i dziennikarze Tadeusz Boy Żeleński, Edward Leszczyński, Rudolf Starzewski, artyści teatru - Juliusz Osterwa i Leon Schiller.
Podobne inicjatywy podejmowali ludzie sztuki w innych polskich miastach, na przykład w europejskim Lwowie, gdzie Turliński, były właściciel "Paona", otworzył kawiarnię "Sztuka". Artyści zbierali się także w słynnym hotelu George´a, w "Romie" przy ulicy Akademickiej, w knajpie Naftuły Topfera przy Trybunalskiej. Zabrakło tu jednak malowniczego i fascynującego "guru", jakim był Przybyszewski. Życie towarzyskie twórców kwitło w skromnych "salonach" domowych - na przykład u Maryli Wolskiej na "Zaświeciu", w mieszkaniu ociemniałego poety Stanisława Barącza.
Ciekawe, Iż młodopolska Warszawa nie stworzyła klimatu dla rozwoju cyganerii. Nie zaakceptowała osoby Przybyszewskiego. Ton nadawali tu raczej artyści zaangażowani w problematykę socjalną i patriotyczną (Żeromski). Efemeryczny zalążek cyganerii stanowili przed rokiem 1910 młodzi warszawscy literaci: Ludwik Stanisław Liciński, Henryk Goldszmith (Janusz Korczak), Zofia Nałkowska, penetrujący lumpenproletariackie Powiśle. Nieobecny dotąd w polskiej kulturze rys dandyzmu (elegancja, ekstrawagancki strój, pretensje arystokratyczne, intelektualizm i artyzm nacechowany nonszalancją, pozorną niedbałością o wrażenie, jakie się robi i o los własnych pomysłów) pojawia się w kręgu młodych ludzi, spotykających się w Zakopanem i Krakowie w latach 1908-1910, a opisanych w autobiograficznej powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza 622 upadki Bunga. W okolicy autora wymieńmy tu: malarza, logika, matematyka - Leona Chwistka, późniejszego wielkiego etnologa Bronisława Malinowskiego, poetę, powieściopisarza i dramaturga Tadeusza Micińskiego, literata Tadeusza Szymberskigo, aktorkę Irenę Solską i jej męża Ludwika Solskiego (w powieści noszą oni fikcyjne nazwiska).
(Krystyna Kralkowska Gątkowska)
Co znaczy CZASOPISMA:
Porównanie ukształtowało się w Polsce regularne czasopiśmiennictwo, dostosowane do różnorodnych potrzeb i upodobań odbiorców. Wydawano gazety ogólnoinformacyjne i ogłoszeniowe, pisma uczone i moralne i cyganeria co znaczy.
Krzyżówka CZARTORYSKI ADAM KAZIMIERZ (1734-1823):
Dlaczego wojewody ruskiego, Augusta Czartoryskiego, literat, teoretyk teatru, działacz oświaty i mecenas był jedną z głownych osobistości życia publicznego drugiej połowy XVIII w. Cieszył się powszechnym cyganeria krzyżówka.
Co to jest CYKL SONETÓW NAD GŁĘBIAMI ADAMA ASNYKA:
Jak lepiej ukazujących się w latach 1883-1892 stanowi w dorobku Adama Asnyka ciekawy przykład połączenia idealistycznych koncepcji romantycznych ze scjentyzmem pozytywistycznym. Wykładnia poglądów cyganeria co to jest.
Słownik CHAM ELIZY ORZESZKOWEJ:
Kiedy w. przyniósł kryzys światopoglądowy pokolenia pozytywistów. Postępujący pesymizm felietonów Aleksandra Świętochowskiego, coraz brutalniejsza w swej wymowie diagnoza rzeczywistości w nowelach cyganeria słownik.
Czym jest CZARTORYSKI ADAM JERZY (1770-1861):
Od czego zależy Izabeli i Adama Kazimierza Czartoryskich dostał bardzo staranne, domowe wykształcenie, dopełnione europejskimi podróżami. Inicjalnie zaczął udział w życiu publicznym. Był świadkiem uchwalenia cyganeria czym jest.

Czym jest cyganeria znaczenie w Motywy literatura C .

  • Dodano:
  • Autor: