Postać WOLFGANG AMADEUS MOZART biografia

Kim był WOLFGANG AMADEUS MOZART co zrobił: 2 7 stycznia 1 7 5 6 - 5 grudnia 1 7 9 1 Urodził się w Salzburgu, był synem wicekapelmistrza na dworze biskupa salzburskiego, Leopolda Mozarta i Anny Marii z domu Pertl. Dorastał w rodzinnym mieście, gdzie podstawy nauki muzycznej przekazywał mu tata. Już jako 5-letni chłopiec komponował utwory i zasłużył sobie od razu na miano "cudownego dziecka". W latach 1762-1766 tata zabrał go wraz z 14-letnią siostrą, Marią Anną w podróż wypełnioną koncertami, na których pokazywał własne wybitnie uzdolnione dzieci. Dotarli do Monachium, Wiednia (tutaj słuchała jego popisu cesarzowa Maria Teresa), Frankfurtu nad Menem (tutaj w koncercie uczestniczył Johann Wolfgang Goethe), Paryża, Londynu i Hagi. Po powrocie cała rodzina zatrzymała się w Wiedniu, gdzie Mozart jako 11-letni chłopak skomponował własną pierwszą, nie wystawioną jednak, operę La finta semplice. W 1769 r. został koncertmistrzem kapeli arcybiskupiej w Salzburgu, a w rok potem koncertował w centrum muzycznym ówczesnej Europy - we Włoszech, gdzie wystawiono jego pierwsze opery. W 1777 r., by uciec przed ciążącą mu służbą na dworze biskupa salzburskiego, Hieronymusa von Colloredo-Waldsee, po długich staraniach uzyskał zwolnienie ze służby. Podjął na nowo podróże z koncertami i w trakcie jednej z nich zakochał się w 16-letniej śpiewaczce - Aloysii Weber. Do ślubu nie doszło, a po ponownym krótkim pobycie w Salzburgu w 1781 r. Mozart przeniósł się do Wiednia, udzielając lekcji gry i komponując na zlecenie cesarza Józefa II operę Uprowadzenie z seraju, przyjętą z zachwytem poprzez wiedeńską publiczność. W 1782 r. po-ślubił siostrę Aloysii - Konstanze Weber. Był wtedy u szczytu powodzenia, na-wiązał bliskie kontakty na dworze (został członkiem loży wolnomularskiej) i z różnymi muzykami wiedeńskimi (między innymi z Józefem Haydnem). Jego dobrze rozwijająca się kariera załamała się po wystawieniu opery Wesele Figara, która z racji na własne nowatorstwo stylistyczne nie znalazła zrozumienia ani u cesarza, ani u publiczności wiedeńskiej. Podobnie stało się z operą Don Giovanni. Powodowało to jego ciągłe problemy finansowe, których nie rozwiązało, z racji na bardzo niską płacę, nominowanie w 1787 r. na kompozytora cesarskiego. Dopiero w 1790 r. ze znacząco lepszym odbiorem spotkało się w Wiedniu wystawienie poprzez niego opery Cosi fan tut-te, a już z olbrzymim aplauzem przyjęto jego ostatnią operę Czarodziejski flet. Zmarł w czasie komponowania Requiem na anonimowe zamówienie hrabiego Franza Walsegg-Stuppacha. Łatwość komponowania i jego geniusz przysparzały mu wielu przeciwników, stąd najprawdopodobniej nieudokumentowane spekulacje o otruciu albo samobójstwie. Zmarł przedwcześnie w wieku 35 lat i pochowany został w zbiorowej mogile na cmentarzu Sankt Marx w Wiedniu. Aktualnie twórczość Mozarta przeżywa swój następny renesans. Jest w najwyższym stopniu znanym artystą muzyki poważnej, którego utwory są używane poprzez kulturę masową. Jego spuścizna muzyczna jest wielka. Zgromadził ją i uporządkował w XIX w. Ludwig Ritter von Köchel (tak zwany Katalog Köchla). Nowe, salzburskie wydanie dzieł zgromadzonych Mozarta obejmuje 130 tomów. W najwyższym stopniu ukochanym gatunkiem Mozarta była opera, gdzie do schematycznej opery włoskiej do-dał rozbudowane wątki dramaturgiczne. Dzisiaj znany jest w pierwszej kolejności jako kompozytor około 50 symfonii (między innymi: D-dur Haffnerowska, C-dur Linzka, D-dur Praska, C-dur Jowiszowa), 21 koncertów fortepianowych, muzyki kościelnej, niedokończonego Requiem d-moll i w pierwszej kolejności niezliczonej ilości utworów kameralnych. (RK)