Postać WILHELM I JACOB LUDWIG KARL GRIMM biografia

Kim był WILHELM I JACOB LUDWIG KARL GRIMM co zrobił: 24 lutego 1786 - 16 grudnia 1859; 4 stycznia 1785 - 20 września 1863 Bracia Grimm są autorami jednego z najsłynniejszych na świecie zbiorów baśni. Ich twórczość trafiła na podatny grunt. Do początków XIX w. nie ceniono zbytnio powieści (ani jej pochodnych), która uważana była za zdecydowanie pośledniejszy gatunek literacki. Dopiero wiek XIX rozpoczął dopuszczać i doceniać prozatorskie fabularne opowieści. Baśń również została dostrzeżona w tym samym czasie. Przedtem nie uważano jej za godną ogromnej literatury. Jako przejaw twórczości ustnej, anonimowej, należącej raczej do warstw plebejskich, nie mogła się znaleźć w salonach. Narodziny romantyzmu wywołały zwrot ku baśniowemu światu, ku ludowej mądrości objawiającej się w baśniach. To pomiędzy innymi baśnie stanowiły tak cenioną poprzez romantyków skarbnicę mądrości ludowej i słowo ludowej sprawiedliwości. Bracia Grimmowie urodzili się w Hanau. Obaj ukończyli studia prawnicze w Marburgu, a w dalszym ciągu pracowali jako bibliotekarze w bibliotece króla Westfalii w Kassel. Jako ciekawostkę historyczną można przytoczyć fakt, że Jacob jako doradca prawny brał udział w obradach kongresu wiedeńskiego w 1915 r. Od 1929 r. wykładał wiedzę o starożytności na Uniwersytecie w Getyndze. W 1841 r. został członkiem Akademii Nauk i profesorem Uniwersytetu w Berlinie. W 1848 r. został posłem do Francuskiego Zebrania Narodowego. Z zamiłowania był filologiem. Stworzył podwaliny pod nowoczesną germanistykę, rozumianą jako wiedza o poezji i języku, a więc skupiająca literaturoznawstwo i językoznawstwo niemieckie. Był artystą germanistycznego językoznawstwa porównawczego. Napisał między innymi Gramatykę niemiecką i Historię języka niemieckiego. Natomiast Wilhelm był historykiem literatury. Jego pasją było zbieranie starych niemieckich podań, legend, sag i baśni, wydawał je w zbiorach. Publikował również zgromadzone i przygotowane stare teksty z literatury niemieckiej. Po odejściu z Uniwersytetu w Getyndze (pracował tam podobnie jak brat, aż zostali stamtąd usunięci za działalność antypaństwową) zamieszkał w Berlinie. Wydał nadzwyczajnie istotną dla rozwoju filologii germańskiej książkę na temat dawnego piśmiennictwa niemieckiego. Razem zaczęli wydawać wielki, wielotomowy Leksykon niemiecki, który inni uczeni ukończyli po ich zgonu. Największe jednak ich wspólne dzieło, które rozsławiło ich w całym świecie, to wydanie zbioru niemieckich baśni i podań. Do ich opracowania wykorzystali nie tylko baśnie zasłyszane, lecz również przedtem już drukowane bądź wykryte w dawnych rękopisach. Wykorzystywali sporo źródeł i łączyli je w jeden utwór, dążąc do doskonałości. Rękę Wilhelma widać w zacieraniu zbytniej ostrości wymowy socjalnej nie wszystkich wątków baśniowych. Bracia Grimmowie wywarli wpływ nie tylko na wyobraźnię dziecięcą w wielu państwach, lecz i na kształt literacki nie wszystkich światowych utworów, między innymi na doniosły dla literatury norweskiej i jej dalszy postęp zestaw Norweskich baśni ludowych. A Grimmowski Czerwony Kapturek, Kopciuszek czy Jaś i Małgosia po wsze czasy zagościły w dziecięcej wyobraźni. (AT)