Postać Mieszko II Lambert biografia

Kim był Mieszko II Lambert co zrobił: 990-1034Syn Bolesława Chrobrego i jego trzeciej żony, Emnildy, Urodził się w 990 r., najprawdopodobniej w Krakowie. Pierwsze imię dostał po dziadku, drugie zaś było wyrazem kultu św. Lamberta w rodzinie piastowskiej. Mieszko był drugim synem Chrobrego, pierworodnym był gdyż Bezprym, zrodzony z Węgierki, z kolei najmłodszym z braci - Otton. Tata zadbał o wykształcenie Mieszka; nie wiemy wprawdzie, gdzie Lambert pobierał edukacji, lecz posiadamy wiadomości, iż znał łacinę i grekę; pisała o tym, ok. 1026 r., w liście do Mieszka księżna lotaryńska Matylda. Mimo iż Mieszko nie był najstar- szym synem, to jednak jego wyznaczył Chrobry na swego następcę, z kolei Bezprym został oddany do stanu duchownego.W ogromnej polityce Mieszko pojawił się w 1013 r., kiedy to wypełnił istotną misję dyplomatyczną. W lutym tego roku wysłany został poprzez ojca do Magdeburga, by uzgodnić z cesarzem Henrykiem II warunki pokoju i ustalić termin spotkania władcy polskiego z cesarzem. Mieszko, wypełniwszy zadanie, złożył hołd cesarzowi i hojnie poprzez niego obdarowany powrócił do Polski. Pokój pomiędzy Bolesławem Chrobrym a Henrykiem II zawarto w Merseburgu w maju tego roku. Układ został również przypieczętowany małżeństwem Mieszka z Rychezą, córką palatyna reńskiego Ezona i siostrzenicą cesarza Ottona III, co zacieśniło kontakty dynastii piastowskiej z elitą Cesarstwa. Wszystko wskazuje na to, iż po powrocie do państwie Chrobry wydzielił synowi osobną dzielnicę na południu Polski (późniejsza Małopolska), i tym samym młoda para osiadła w Krakowie. Mieszko, doceniając rolę Kościoła w kraju, rozwinął tam działalność fundacyjną. Z rządami Mieszka i Rychezy można wiązać fundację kilku kościołów na Wawelu, w tym bazyliki pod wezwaniem św. Gereona i rotundy śś. Feliksa i Adaukta. Ponadto Rycheza przywiozła ze sobą rocznik (zwany od jej imienia Rocznikiem Rychezy), który przyczynił się do rozwoju polskiej annalistyki.W 1014 r. Mieszko został wysłany z misją do Pragi, by przeciągnąć na polską stronę księcia Udalryka. Ten jednak uwięził Mieszka, lecz pod naciskiem cesarza odesłał księcia do Niemiec, gdzie go zatrzymano. Chrobry pozyskał jednak część doradców cesarza Henryka II, przekupił ich, a ci wymogli na cesarzu uwolnienie Mieszka. Kiedy w kolejnym roku wybuchła ponownie wojna z Cesarstwem, gdyż Chrobry nie przysłał obiecanych posiłków na wyprawę Henryka do Włoch, Mieszko bronił przeprawy poprzez Odrę pod Krosnem, a w dalszym ciągu uczestniczył w rozbiciu wojsk napastnika w państwie Dziadoszan, na Śląsku. W 1017 r., kiedy siły niemieckie wspólnie z czeskimi uderzyły na Śląsk i obległy Niemczę, Mieszko poprowadził atak na Czechy, by odciągnąć Udalryka.Wojska polskie mocno spustoszyły Czechy, lecz w starciu z oddziałami margrabiego Henryka poniosły klęskę.Przejmując władzę w 1025 r., Mieszko II był idealnie opracowany do rządów, miał doświadczenie dyplomatyczne i wojskowe, a powiązania rodzinne w Cesarstwie wzmacniały jego pozycję. Idąc w ślady ojca, koronował się, co jednak w Niemczech uznano za uzurpację i obrazę majestatu cesarskiego. Kraj, które przejmował, stało u szczytu potęgi, lecz terytoria, które Chrobry zagarnął sąsiadom (Łużyce, Milsko, Morawy i Grody Czerwieńskie), powodowały, iż relacje z nimi były wrogie. Do tego doszły problemy w rodzinie królewskiej. Po zgonu Bolesława Chrobrego powrócił do Polski jego najstarszy syn, Bezprym, który, porzuciwszy stan duchowny, rozpoczął domagać się udziału we władzy. Mieszko II wygnał go jednak wspólnie z młodszym bratem Ottonem z państwie; obydwaj udali się na Ruś.najpierw swego panowania Mieszko II nawiązał kontakty z opozycją antycesarską w Niemczech (świadectwem tego jest wspomniany przedtem dar księżnej lotaryńskiej Matyldy - kodeks liturgiczny z załączonym listem dedykacyjnym), do której należeli między innymi książęta lotaryńscy i powiązana z nimi rodzina Rychezy. W tym kontekście zapewne należy widzieć najazd Mieszka II na Saksonię, który miał miejsce w styczniu 1028 r. Wyprawa ta, spóźniona w relacji do działań niemieckiej opozycji, pokonanej nareszcie 1027 r., zapoczątkowała jednak lawinę niekorzystnych zdarzeń, które spadły na kraj polskie. Sprowokowany cesarz Konrad II już latem 1029 r. uderzył na Budziszyn, lecz nie powiodło mu się zdobyć grodu. Jednak zapewne jeszcze w tym samym roku sprzymierzeni z nim Czesi opanowali Morawy. Do dalszej wojny z Mieszkiem II cesarz przygotował się bardziej starannie, w nawiązaniu kontakty z księciem Jarosławem Mądrym, na którego dworze przebywał Bezprym. W rezultacie powstał plan równoczesnego uderzenia na Polskę ze wschodu i z zachodu. W połowie września 1031 r. Konrad II najechał na Milsko i Łużyce i zajął te terytoria. Miesiąc potem uderzył Jarosław Mądry, który zajął Grody Czerwieńskie. Jednocześnie do Polski wkroczył Bezprym z przydanym mu odziałem ruskim. W tej sytuacji Mieszko II ratował się ucieczką do Czech, licząc na pomoc tamtejszego wład- Na ziemie Mieszka II najechał Jarosław Mądry cy, Udalryka, który właśnie popadł w konflikt z cesarstwem. Ten jednak nie tylko nie udzielił mu pomocy, lecz wtrącił do więzienia i rozkazał wykastrować; miała to być zemsta za oślepienie z rozkazu Chrobrego Bolesława Rudego, wuja Udalryka.Władzę w Polsce przejął Bezprym, o którego sukcesie zadecydowały nie tylko klęski, jakie poniósł Mieszko II w bojach z cesarzem i księciem ruskim, lecz w pierwszej kolejności opozycja wewnętrzna, która wyniosła Bezpryma do władzy. Nowy król Polski, chcąc pozyskać sobie cesarza, odesłał mu insygnia koronacyjne, rezygnując tym samym z aspiracji do tytułu królewskiego. Insygnia zawiozła cesarzowi zapewne Rycheza, która wspólnie z synem Kazimierzem udała się do Niemiec; źródła niemieckie podawały, iż dodatkowym przyczyną opuszczenia państwie poprzez królową miały być rozdźwięki w małżeństwie, gdyż Mieszko miał jakoby trzymać na dworze nałożnicę. W czasie gdy w państwie Bezprym - jak podają niemieccy kronikarze - rządził krwawo i okrutnie, eliminując swoich przeciwników. Sytuację tę wykorzystał przebywający w Czechach Mieszko II, który nawiązał kontakty z Ottonem i z ekipą niezadowolonych w państwie. Wiosną 1032 r. spiskowcy zamordowali Bezpryma i umożliwili powrót do Polski Mieszkowi II. W sprawę rządów w Polsce wmieszał się jednak cesarz, który zagroził interwencją zbrojną w przypadku niestawienia się Mieszka na jego dworze. W tej sytuacji Mieszko II w lipcu 1032 r. przybył do Merseburga i zdał się na jego łaskę. Został zmuszony do zrezygnowania z tytułu królewskiego i musiał przystać na podział Polski dokonany poprzez cesarza; dzielnice otrzymali Mieszko i Otton i ich brat stryjeczny Dytryk, syn Mieszka I. Podział państwa nie utrzymał się jednak długo, bo w kolejnym roku zmarł Otton (być może zabity poprzez swego giermka). Nie wiadomo, co stało się z Dytrykiem, lecz pewne jest, iż Mieszko II zdołał zjednoczyć Polskę. Niestety, niedługo później zmarł - 10 albo 11 kwietnia 1034 r. - mając raptem 44 lata. Pozostawił po sobie syna Kazimierza, zwanego potem Odnowicielem i córkę Gertrudę. Bilans panowania Mieszka II był dla państwa niekorzystny. Stracono wszystkie zdobycze Chrobrego, państwo był wyniszczony walkami wewnętrznymi i podporządkowany Cesarstwu, czego symbolicznym wyrazem była strata korony królewskiej. Autorytet dynastii panującej był nadszarpnięty, do czego przyczyniło się nie tylko upokorzenie, jakiego doznał Mieszko II w Czechach, lecz w pierwszej kolejności konflikty pomiędzy synami Chrobrego. W takich trudnych uwarunkowaniach przyszło początkowo działać następcy Mieszka II, Kazimierzowi Odnowicielowi i wspierającej go Rychezie, którzy wrócili do Polski po zgonu Bezpryma. (JS)990narodziny Mieszka II1013Podpisanie pokoju polsko-niemieckiego w Merseburgu1013zawarcie małżeństwa z Rychezą, siostrzenicą cesarza Ottona III1025koronacja Mieszka II na króla Polski1028najazd Mieszka II na Saksonię1031najazd na Polskę cesarza Konrada II i Jarosława Mądrego; strata Milska, Łużyc i Grodów Czerwieńskich1031wygnanie Mieszka II i objęcie władzy poprzez Bezpryma1032ponowne objęcie władzy w Polsce poprzez Mieszka II1032zjazd w Merseburgu; zrzeczenie się korony królewskiej poprzez Mieszka II i podział Polski poprzez cesarza na trzy części1034zgon Mieszka II