Co to znaczy mieszko życiorys definicja.

Kim był i czego dokomał Mieszko I biografia. Czym zasłużył się dziś, iż mogło to mieć miejsce ok.

Czy przydatne?

Postać Mieszko I biografia

Kim był Mieszko I co zrobił: około 935-992 Nie znamy daty urodzin pierwszego historycznego władcy państwa polskiego. Przypuszcza się dziś, iż mogło to mieć miejsce ok. 935 r. Mało także wiadomo na temat rodziny Mieszka, rodziców i jego rodzeństwa. W tradycji dworskiej, udokumentowanej po raz pierwszy dopiero poprzez Galla Anonima najpierw XII w., przetrwała pamięć o jego przodkach - księciu Siemomyśle, który miał być ojcem Mieszka, dziadzie Lestku i pradziadzie Siemowicie, synu Piasta. Brak jest z kolei żadnych informacji na temat matki pierwszego historycznego władcy Polski. Wiadomo z różnych źródeł, iż Mieszko miał brata, który nosił imię Czcibor, i dwoje rodzeństwa nieznanego imienia. Pierwsze wiadomości o Mieszku dotyczą okresu, gdy był on już dojrzałym człowiekiem i władcą. Saski kronikarz Widukind, opisując cesarskiego krewniaka, a zarazem buntownika Wichmana, podał, że ten, walcząc u boku Wieletów, podwójnie starł się z władcą Słowian, Mieszkiem, któremu podlegali - bliżej nam nieznani - Licikaviki; miało się to dziać w 963 r. Słowiański król miał wtedy nie tylko ponieść dwie dotkliwe klęski, ale również stracić w nich nieznanego nam z imienia brata. Widukind przywołał osobę Mieszka I ponownie 4 lata potem, czyli w 967 r., również przez wzgląd na Wichmanem. Tym wspólnie słowiański król, określony teraz mianem cesarskiego przyjaciela (amicus imperatoris), wsparty czeskimi posiłkami, pokonał w starciu Wichmana i Wieletów. Sam saski wielmoża miał w tej bitwie ponieść zgon, a tym, który na jego prośbę miał o tym zawiadomić cesarza Ottona I, był właśnie Mieszko. Wiadomości saskiego kronikarza uzupełnia przekaz żydowskiego podróżnika i kupca z Tortosy, Ibrahima ibn Jakuba, który w latach 966-967 przebywał w Magdeburgu i Pradze. To właśnie w jego stosunku pojawia się Mieszko - "władca Północy", król największego z państw słowiańskich, który toczy wojny z Wieletami. Przyjmuje się dziś - nie mniej jednak w dużej mierze to są następnie domysły badaczy - iż oprócz rdzennego terytorium, jakim była zamieszkana poprzez plemię Polan Wielkopolska, Mieszko w latach 60. X w. panował nad Kujawami, Mazowszem i - być może - Pomorzem Wschodnim. Przypuszcza się, iż rządy Mieszka mogły rozpocząć się ok. 960 r., kiedy to umarł jego tata, Siemomysł. Mieszko od początku swych rządów prowadził politykę podboju sąsiednich ziem zachodniosłowiańskich. W okresie, gdy po raz pierwszy jest on wymieniany w źródłach, najprawdopodobniej starał się opanować Pomorze Zachodnie wspólnie z najważniejszym, również pod względem gospodarczym, rejonem ujścia Odry. Te działania, być może prowadzone już poprzez bezpośrednich przodków, miały nadzwyczajnie ważne znaczenie, gdyż nie tylko oznaczały konflikt z zamieszkującymi Połabie Wieletami, lecz również wpływały na kształt stosunku polańskiego księcia z ważniejszymi sąsiadami - Cesarstwem i Czechami.Porażki poniesione w 963 r. mogły skłonić Mieszka do uznania zwierzchności Ottona, być może również pod naciskiem Gerona, margrabiego Marchii Wschodniej, który właśnie wtedy podbił Łużyce. Jednak zwraca się także uwagę na poprawność w stosunkach Mieszka z Cesarstwem, która wynikała zarówno z braku bezpośredniego zagrożenia saską ekspansją, jak i z istnienia wspólnego przeciwnika, jakim byli Wieleci. Rację mogą mieć ci, którzy mówią o sojuszu Mieszka z potężnym sąsiadem, co na pewno świadczyło o politycznej dojrzałości i roztropności polańskiego księcia. Zbliżeniu z Ludolfingami towarzyszyło zacieśnienie stosunków z Czechami. Było ono tym ważniejsze, iż dlatego sojusznika tracili wrogowie Mieszka, a więc Wieleci. Nowy sojusz został przypieczętowany małżeństwem Mieszka z czeską księżniczką Dobrawą w 965 r., a jego trwałość potwierdziła obecność u boku władcy Polan czeskich posiłków, gdy ten w 967 r. ponownie walczył z Wieletami. W tym samym czasie Mieszko podjął jeszcze jedną nadzwyczajnie doniosłą decyzję, a mianowicie postanowił przyjąć chrześcijaństwo. Dziś w zasadzie nie ulega zastrzeżenia, iż nastąpiło to w 966 r. W nauce nadal w zasadzie dyskutuje się nad dwiema kwestiami: miejscem przyjęcia chrztu poprzez polańskiego księcia i okolicznościami i powodami, które skłoniły go do tego czynu. W sprawie pierwszej padały i padają różne propozycje: Poznań, Ostrów Lednicki, Praga, Ratyzbona. Mimo iż przy obecnym stanie źródeł nie da się tej kwestie jednoznacznie rozstrzygnąć, wszystko wskazuje na to, że stało się to w państwie. W drugiej kwestii zwracano uwagę zarówno na impulsy wewnętrzne, jak i zewnętrz-ne. Pojawiały się argumenty, iż Mieszko przyjął nową wiarę, zdając sobie sprawę z korzyści, jakie przyniesie mu ona w procesie umacniania własnych rządów. Podkreślano także, iż konwersja była próbą obrony przed agresywną polityką zarówno Cesarstwa, jak i saskich możnowładców. Pierwszeństwo daje się dziś celom doraźnym, zwykłemu pragmatyzmowi, którym mógł kierować się Mieszko. Dzięki przyjęciu chrześcijaństwa umacniał on nie tylko swój sojusz z Czechami, lecz w pierwszej kolejności zyskiwał ważną podstawę do osiągania jeszcze większych korzyści ze związków z cesarzem, nie tylko odnosząc się do wspólnych wrogów, lecz i saskiego możnowładztwa, wobec którego - będąc chrześcijaninem - mógł się przedstawiać jako "cesarski sojusznik i przyjaciel". Zapewne przy zgodnym współudziale papieża i cesarza, w 968 r. ustanowiono dla państwa Mieszka misyjnego biskupa Jordana, którego siedzibą stał się Poznań. Powstała w ten sposób pierwsza polska diecezja. Po zgonu Jordana biskupstwo mogło być poprzez jakiś czas nieobsadzone, a jego następca, Unger, być może przybył do Polski dopiero w 992 r. Zwycięstwo Mieszka nad Wolinianami i Wieletami i wspierającym ich Wichmanem w 967 r. traktowano jako okres, gdzie Mieszko zdołał podporządkować sobie całe Pomorze Zachodnie wspólnie z ujściem Odry i znajdującym się tam bogatym Wolinem. Istnieje jednak szereg przesłanek wskazujących, iż o panowanie obok ujścia Odry polański książę musiał jeszcze walczyć, i to ze zmiennym szczęściem. W 972 r. przyszło Mieszkowi odeprzeć najazd margrabiego Marchii Wschodniej, Hodona. Wyprawa margrabiego skończyła się jego całkowitą klęską. Jej finałem była bitwa rozegrana 24 czerwca 972 r. koło miejscowości Cidini, najczęściej identyfikowanej z leżącą na prawym brzegu Odry Cedynią. W starciu tym Mieszko, wspomagany poprzez swego brata Czcibora, doszczętnie rozbił wojska saskie. Zaniepokojony tymi wydarzeniami Otton I wezwał Mieszka do stawienia się w kolejnym roku na zjeździe w Kwedlinburgu. Źródła pozostają w sprzeczności co do tego, czy polański król posłuchał cesarskiego rozkazu, czy jedynie posłał swojego syna Bolesława jako gwaranta uległości. Nie wiadomo również, co w istocie planował zrobić Otton I z tą sprawą, która niebawem, wobec zgonu cesarza, straciła na znaczeniu.również w kontekście chęci większego zaznaczenia swojej pozycji nad Bałtykiem należy odczytywać późniejsze wydanie poprzez Mieszka swojej córki, być może noszącej imię Świętosława, za króla Szwedów Eryka Zwycięskiego, co miało miejsce w 984 albo 985 r. Małżeństwo to pieczętowało zawarcie sojuszu o wyraźnym antyduńskim charakterze. Jeżeli gdziekolwiek mogło dochodzić do duńsko-polskiego konfliktu interesów, to w zasadzie jedynie obok ujścia Odry, którym władcy duńscy niewątpliwie już wówczas się interesowali. To również wskazuje na fakt, iż Mieszko miał poważne kłopoty z narzuceniem swojego zwierzchnictwa Wolinianom i iż w 967 r. bynajmniej nie zakończył starań o opanowanie tego obszaru.Reakcja Ottona I na wydarzenia z 972 r. mogła przyczynić się do tego, że Mieszko w chwili, gdy w Niemczech wybuchła walka o tron, opowiedział się po stronie Henryka Kłótnika. Aczkolwiek nie wiadomo, czym wsparcie to się przejawiało, musiało być na tyle poważne, iż Otton II w 979 r. wyprawił się na państwo Mieszka. Co prawda, źródła mówią ogólnie o wyprawie przeciw Słowianom, lecz w istocie cesarz uderzył właśnie na Mieszka. Wyprawa niemiecka skończyła się jednak niepowodzeniem, które miało być wywołane fatalną pogodą, uniemożliwiającą działania wojenne.W owym czasie Mieszko I od dwóch lat był wdowcem. Dobrawa dała mu dwójkę dzieci - urodzonego w 966 albo 967 r. Bolesława i córkę Świętosławę (?), która przyszła na świat mało potem. Gdy wyprawa wojenna Ottona II nie przyniosła skutku, doszło do porozumienia Mieszka z dworem cesarskim, co potwierdzono ślubem Mieszka z Odą, córką margrabiego Marchii Północnej, Dytryka. Było to dla polańskiego władcy małżeństwo nadzwyczajnie prestiżowe. Jego teść należał do w najwyższym stopniu wpływowych polityków w cesarstwie i koligacja z rodem z Haldensleben była dla Mieszka ogromnym awansem. O tym, iż obydwu stronom zależało, aby do koligacji tej doszło, świadczy fakt, że Oda w tym czasie była mniszką klasztoru w Kalbe nad Muldą i mimo to dla dobra ojczyzny została oddana Mieszkowi. Polański król miał z nią trzech synów: Mieszka, Świętopełka i Lamberta.Gdy w 983 r. zmarł Otton II, Mieszko po raz następny opowiedział się za Henrykiem Kłótnikiem. Jednak błyskawicznie wymienił front i zdecydował się poprzeć małoletniego Ottona III, reprezentowanego poprzez regentki - matkę Teofano i babkę Adelajdę. Być może najważniejsze znaczenie w tej sprawie miał wybuch wielkiego stworzenia Wieletów. Już w 985 i 986 r. Mieszko wspierał osobiście Sasów w wyprawach na Połabie. W 986 r. przybył do Kwedlinburga z darami dla cesarza, gdzie być może nawet złożył mu hołd. Mieszko nie czynił tego jednak bezinteresownie. Najprawdopodobniej już wtedy Teofano obiecała mu pomoc w walkach z jego przeciwnikami.najprawdopodobniej ok. 990 r. Mieszko, wspomagany poprzez niewielkie oddziały cesarskie, zajął Śląsk. Co prawda, czeski książę Bolesław II wezwał na pomoc Wieletów, a nawet powiodło mu się przechwycić saskich sojuszników Mieszka, ale nie uchroniło to Czechów przed Cesarz Otton I Mieczysław I kruszy bałwany - obraz J. Suchodolskiego w Złotej Kaplicy w katedrze poznańskiej stratą Śląska. Najprawdopodobniej w tym samym czasie Mieszko opanował także Małopolskę, aczkolwiek tu z określeniem dokładnej daty i przebiegu tej cesji naukowcy mają jeszcze większe problemy. Pojawiła się gdyż teoria - wprawdzie niewiele prawdopodobna - iż Małopolską mógł w tym czasie rządzić z nadania czeskiego Bolesław Chrobry; wówczas przejście tej dzielnicy do państwa piastowskiego należałoby przesunąć już na czas po zgonu Mieszka.uważane jest, iż na taki stan rzeczy wskazuje do dziś dość tajemniczy dokument znany pod nazwą Dagome iudex. Zachował się on jedynie w formie regestu (a więc streszczenia), sporządzonego w Rzymie ok. 1080 r. poprzez kardynała Deusdedita. W swej dość mocno poprzez średniowiecznych kopistów zniekształconej treści dokument informuje nas, iż Mieszko wspólnie z żoną Odą i synami Mieszkiem i Lambertem oddali państwo określony jako "kraj gnieźnieńskie" (civitas Schinesghe) w opiekę św. Piotrowi, a więc Stolicy Apostolskiej. W dokumencie określone zostały również granice terytorium, które podlegało donacji. Miało ono rozciągać się z jednej strony wzdłuż morza (longum mare) do granicy z Prusami (Bruzze), dalej aż do Rusi (Russe) i stąd do Krakowa (Craccoa), dalej do rzeki Odry (Oddere) i do miejsca nazwanego Alemure, a stamtąd z powrotem do Schinesghe.Dokument ten wzbudzał pośród badaczy sporo kontrowersji. Uważano, iż skoro nie pojawia się w nim osoba Bolesława Chrobrego, należy rozumieć go jako dążenie Ody do zabezpieczenia dziedzictwa dla jej synów. Pojawiły się głosy, iż przez ten dokument Mieszko chciał zamanifestować własne starania o królewską koronę. Być może jednak, jak chcą niektórzy, dokument ten miał mieć w pierwszej kolejności propagandowy charakter i ukazywać przywiązanie Mieszka i jego rodziny do wiary chrześcijańskiej. Niemal zgodnie przyjmuje się z kolei, iż sporządzony został pomiędzy 990 a 992 r., być może w Niemczech. Bezwzględnie na to, jakie cele polityczne przyświecały Mieszkowi przy okazji wystawiania Dagome iudex, raczej nie zostały one zrealizowane. zgon księcia 25 maja 992 r. wpłynęła na zmianę rzeczywistości politycznej. (JS)około 935przypuszczalna data narodzin Mieszka I963Mieszko I odnotowany zostaje w źródłach historycznych965Mieszko I poślubia Dobrawę966chrzest Mieszka I972bitwa pod Cedynią977zgon Dobrawy979ślub Mieszka I z Odą990zajęcie Śląska990/992wystawienie dokumentu Dagome Iudex992zgon Mieszka I
Co znaczy MIECZYSŁAW MOCZAR:
Porównanie 1 listopada 1 9 8 6Właściwie Mykoła (Mikołaj) Demko vel Diomko Urodził się w Łodzi jako syn Bronisławy Wierzbickiej i Tichona Demki vel Diomki. Tu ukończył szkołę powszechną i 3-letni kurs mieszko i co znaczy.
Krzyżówka Mieszko III Stary:
Dlaczego drugim synem Bolesława Krzywoustego i Salomei, córki hrabiego Bergu Henryka. Urodził się zapewne pomiędzy 1122 a 1125 r. Lata dziecięce spędził w Krakowie. Pierwszym poważniejszym wydarzeniem w jego mieszko i krzyżówka.
Co to jest MARIA TERESA:
Jak lepiej 2 9 listopada 1 7 8 0Była najstarszą córką cesarza Karola VI, ostatniego w męskiej linii Habsburgów austriackich. Ten, nie mając męskiego potomka, wydał w 1713 r. tak zwany sankcję pragmatyczną mieszko i co to jest.
Słownik MARCO POLO:
Kiedy 4Kupiec wenecki i podróżnik, wywodził się z chorwackiej wyspy Curzola (aktualnie Korčula) na Morzu Adriatyckim; do dzisiaj stoi tam dom, gdzie się Urodził. Jego tata, Miko-łaj i wuj, Mateusz (Maffeo mieszko i słownik.
Czym jest MARIAN LANGIEWICZ:
Od czego zależy 1 0 m a j a 1 8 8 7 Urodził się w Krotoszynie, w rodzinie mieszczańskiej. Jego tata zmarł jako żołnierz wojska polskiego w trakcie stworzenia listopadowego (1830-1831). Marian początkowo uczył się mieszko i czym jest.

Kim jest I Mieszko życiorys znaczenie w Słownik biografia M .