Postać KAROL ROBERT DARWIN biografia

Kim był KAROL ROBERT DARWIN co zrobił: 1 2 lutego 1 8 0 9 - 1 9 kwietnia 1 8 8 2 Urodził się w Shrewsbury jako piąte dziecko lekarza Roberta Waringa Darwina i Susannah z Wedgwoodów. Po ukończeniu miejscowej prestiżowej szkoły prywatnej zaczął w 1825 r. studia medyczne w Edynburgu. Rok potem został członkiem Plinian Natural History Society. Uczęszczał na wykłady z geologii i zoologii. Nie lubił studiów medycznych, szczególnie anatomii, co skłoniło go do porzucenia medycyny. W 1828 r. zaczął trzyletnie studia teologiczne w Christ’s College w Cam-bridge. W tym czasie studiował także botanikę u Johna Stevena Henslowa. Po uzyskaniu dyplomu Darwin dostał propozycję wzięcia udziału w wyprawie przyrodnika Roberta FitzRoya. Chciał on przeprowadzić badania wybrzeży Chile, Peru i Ziemi Ognistej i wyspy Galapagos. Podróż na okręcie "Beagle" trwała pięć lat. Była ona dla Darwina okazją do rozszerzenia wiedzy przyrodniczej i zbierania materiałów. Efektem tego była zestawienie minerałów i okazów flory i fauny. Dokonał porównania zwierząt (pancerniki, leniwce) żyjących na tym terenie z wymarłymi, których skamieniałe kości znajdowano. Zwrócił także uwagę na pokrewieństwa pomiędzy ptakami żyjącymi na Galapagos i w Ameryce Południowej - pomimo znacznej odległości dzielącej te tereny. Po powrocie do domu zajął się opracowywaniem zbiorów. Od 1842 r. mieszkał w Down Haus (przedmieście Londynu). Przyjaźnił się z geologiem Charlesem Lyellem. Pierwsze trzy prace opublikował z geologii. Największe uznanie profesjonalistów dostała rozprawa: Structure and Distribution of Coral Reefs (1842), dotycząca teorii tworzenia się raf barierowych i atoli. Wydał również, opierając się na prowadzonego dziennika podróży, pracę: Podróż naturalisty. Dziennik spostrzeżeń dotyczących historyi naturalnej i geologii okolic zwiedzonych w trakcie podróży naokoło świata na okręcie J.K.M. "Beagle" pod dowództwem Kapitana FitzRoya (1839). W latach 1846-1854 przygotowywał monografię żyjących i wymarłych wąsonogów (Cirripedia). Równolegle, w latach 1838-1858, Darwin pracował nad teorią doboru naturalnego. Inspiracją stała się robota Th.R. Malthusa Prawo ludności. Do przyśpieszenia opublikowania efektów pracy doszło po otrzymaniu od przyrodnika-amatora Alfreda Wallace’a rękopisu rozprawy On the Tendency of Varieties to Depart Indefinitely from the Original Type. Opierając się na podróży po Ameryce Południowej przedstawił on własną teorię stworzenia gatunków. W 1858 r. wyniki pracy Darwina i Wallace’a zostały zaprezentowane na posiedzeniu The Linnean Society w Londynie i opublikowane w "Journal of the Proceedings of the Linnean Society". Pierwszeństwo przyznano Darwinowi. Rok potem opublikował on pracę: O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego, a więc przeżywanie form najlepiej przystosowanych w walce o byt. Spowodował+C72a ona dyskusję, trwającą do dzisiaj, zarówno pośród naukowców, jak i przeciętnych czytelników. Początkowo jej autor zdobył niewielu zwolenników, a do najzagorzalszych należał Thomas Huxley, zwany buldogiem Darwina. W kolejnych latach Darwin wydał jeszcze 10 książek na temat teorii doboru naturalnego, a w najwyższym stopniu znaną jest The Descent of Ma, and Selection in Relation to Sex (1871, wyd. pol.: O pochodzeniu człowieka, 1874). Wydał także prace przeznaczone ruchom roślin (On the Movements and Habits of Climbing Plants 1864, The Power of Movement in Plants 1880), roślinom owadożernym (Insec-tivorous Plants 1875), kwiatom różnosłupkowym (The Different Forms of Flowers on Plants of the Same Species 1877) i roli dżdżownic w tworzeniu się gleby (The Formation of Vegetable Mould through the Action of Worms, with Observations on Their Habits 1881).Docenieniem jego pozycji naukowej był pochówek w katedrze Westminster, w pobliżu Izaaka Newtona. Teorie Darwina wywołały rewolucję w świecie edukacji. Zburzył on dogmat o niezmienności gatunków i nadzwyczajnym miejscu człowieka w przyrodzie. Darwinowska teoria ewolucji - przyjmująca, iż wszystkie formy życia mają wspólne pochodzenie, iż gatunki zwierząt i roślin nie są stałe i wieczne, ale ulegają przeobrażeniom, które prowadzą z reguły w kierunku form bardziej złożonych - doprowadziła w kolejnym wieku do rozwoju genetyki i mikrobiologii. (KM)