Postać GEORGE ORWELL właśc. Eric Arthur Blair biografia

Kim był GEORGE ORWELL właśc. Eric Arthur Blair co zrobił: 2 5 czerwca 1 9 0 3 - 2 1 stycznia 1 9 5 0Eric Arthur Blair, od 1932 r. posługujący się pseudonimem George Orwell, był znakomitym angielskim dziennikarzem, autorem reportaży, felietonów i esejów, a również powieści. Przed wybuchem II wojny światowej wydał kilka utworów osadzonych w nurcie realistycznym, nierzadko tworzywem literackim czyniąc swoje, życiowe doświadczenia i obserwacje. Do tej ekipy zalicza się wydana w 1933 r. powieść Na dnie w Paryżu i w Londynie. Ma ona w dużej mierze charakter autobiograficzny i przedstawia losy pisarza, gdy przebywał pośród londyńskiej i paryskiej biedoty, próbując życia trampa i najemnego zbieracza chmielu. Podobny autobiograficzny charakter mają następne powieści: Birmińskie dni z 1934 r. osnute wokół wspomnień Orwella z Birmy, gdzie służył w Indyjskiej Policji Imperialnej, Córka proboszcza czy Wiwat aspidistra. Natomiast opublikowana w 1938 r. powieść W hołdzie Katalonii jest zapiskiem wspomnień z okresu walk w wojnie domowej w Hiszpanii. Szerszej publiczności Orwell znany jest w pierwszej kolejności jako autor bajki politycznej Folwark zwierzęcy i antyutopii Rok 1984. Pierwsza z nich nawiązywała do sytuacji politycznej po II wojnie światowej i była wyrazem obaw przed ekspansją totalitaryzmu. Akcja utworu odbywa się na folwarku pana Jonesa, na którym zwierzęta pod dowództwem świń przejęły władzę. Autor nawiązuje do historii ZSRR, a ściślej do rewolucji, przedstawiając następne generacje rewolucjonistów i mechanizm stopniowego wypaczania się ideałów, w imię których doszło do społecznego zrywu, aż do postaci krwawych rządów totalitarnych. W 1949 r. opublikowany został Rok 1984 - antyutopia, a więc niekorzystna wizja utopii, posiadająca pesymistyczną wymowę, przestrzegająca przed złudnie doskonałymi i uporządkowanymi systemami. Orwell wpisywał się nią do grona takich artystów, jak Jonathan Swift czy Aldous Huxley. W Roku 1984 autor ukazał ciemny obraz rzeczywistości rządzonej poprzez totalitarną władzę, ingerującą we wszystkie, nawet w najwyższym stopniu intymne, dziedziny życia obywateli i oczekującą bezwzględnego oddania i posłuszeństwa. W Oceanii - ponieważ tak nazywa się fikcyjne kraj, gdzie odbywa się akcja powieści - istnieje Policja Myśli, tropiąca tak zwany myślozbrodnie, Ministerstwo Prawdy, zajmujące się fałszowaniem historii, a nawet Ministerstwo Miłości. Uosobieniem władzy jest z kolei Ogromny Brat. Kluczowy bohater, Winston Smith, zostaje ubezwłasnowolniony psychicznie poprzez aparat władzy, gdyż próbował nadać swojemu życiu zbyt indywidualny i podmiotowy charakter. To właśnie w Roku 1984 po raz pierwszy użyto terminu "nowomowa" (z angielskiego New speak) dla ustalenia języka władzy w ustrojach totalitarnych, pełniącego funkcję perswazyjną, mającego za zadanie wpajanie odbiorcy pewnych przekonań. George Orwell był również znakomitym eseistą. Dzięki swojemu reporterskiemu talentowi, zmysłowi obserwacyjnemu i erudycji zdobył status jednego z głownych kronikarzy epoki. Podobnie jak w twórczości powieściowej, tak i w eseistyce korzystał z osobistych doświadczeń. Tak jest w esejach: Dziennik z chmielobrania czy Jak umierają ubodzy, stanowiących literackie świadectwo warunków życia ludzi egzystujących na granicy ubóstwa. Na uwagę zasługuje również antropologiczno-socjologiczny zmysł Orwella, który ujawnia się w eseju Anglicy. Portretując rodaków, autor bawi się stereotypami, dostrzegając wady narodowe, lecz wierząc ostatecznie w niezwykłość i potęgę swojego narodu. W esejach zwykle posługuje się bezpośrednimi zwrotami do czytelnika, odwołując się do obszaru wspólnych doświadczeń. Jego wywody mają charakter w pełni intuicyjny, nie ma w nich zatem zaplecza teoretycznego i powoływania się na autorytety. Poza esejami autobiograficznymi i kulturowo-socjologicznymi Orwell tworzył również eseje literackie. Istotną pozycję w tej ekipie zajmuje W brzuchu wieloryba. (DP)